Çocuk 4 yaşında uymuyor: bir psikoloğun tavsiyesi

4 yaşındayken, birçok çocuğun davranışı değişiyor. Bu, öncelikle çocuğun zaten 3 yıllık krizin üstesinden geldiği ve temelde psikolojik olarak değiştiği gerçeğinden kaynaklanmaktadır. Bu noktada, ebeveynlerin bebekle olan ilişkilerini uygun şekilde yeniden inşa etmeleri gerekir. Bu makaleyi okuduktan sonra, çocuğunuzla nasıl ortak bir dil bulacağınızı ve bu süre zarfında çocuğunuzu nasıl en iyi şekilde yetiştireceğinizi öğreneceksiniz.

Ebeveynler genellikle dört yaşındaki çocukları dinlemeyi bıraktığında nasıl davranacağını anlamamaktadır. Bu yüzden bebek yetişkin uyarıları ne kadar tehlikeli olduğunu yaşıyor. Bu, izin verilebilirliğinin ölçüsünü anlamasını ve anne ve babanın emirlerinin yerine getirilebileceği hatasını anlamasını sağlar.

Gelecekte bir çocuğun yetişkin dünyasına adapte olması zor olacağından itaatsizliğin alçalmasına izin verilmez. Çocuğa, en zor görünen şartlar olsa bile, tüm şartların koşulsuz olarak yerine getirilmesi gerektiğini açıklamak gerekir.

Dört yaşında bir çocuk, bağımsız bir karar için zaten olgunlaşmış ve bu fırsatı gerçekleştirmek için izin istiyor. Çoğunlukla, ebeveyn reçeteleri, çocukların bağımsızlıktan çok, onlara itaatsizlik etmelerini teşvik eden bağımlı olmalarını sağlar.

Çığlıklar ve nöbetleri tamamen ortadan kaldırmak için diyaloglarda ve sakin bir sesle bebeğinizle konuşun. Bu nedenle, çocuğa ebeveynlerin dinlemesi gereken çocuğu iletmek daha kolaydır. Sıkı bir kınama yerine, her iki tarafın da görüşlerini dinleyerek içten bir konuşma öneririm.

Bir konuşma, bir çocuğun neden uymayı reddettiğini bulmaya yardımcı olacaktır. Belki de davranışının nedeni, kendisine verilen ödevi yerine getirememektir, isteksizlik degildir. Bu nedenle, çocuğunuzun cezalandırılmasından önce ne olduğunu anlamak önemlidir.

Ne konuşmaları ne de yetişkinlerin iknaları yardımcı olmazsa ve çocuk uymayı reddederse, o zaman ceza da olur. Bazen anneler ve babalar bağırmaktan güç kullanımına geçer, bu şekilde sadece durumu daha da kötüleştireceklerinin farkında değiller.

Bu tür eylemler sadece sorunu çözmekle kalmayacak, aynı zamanda çocuğu rahatsız edecek, hatta daha da kötüsü, daha fazla itaatsizlik uyandıracaktır. Ancak kötü davranış cezasız kalmamalı. Ancak, herhangi bir durumda, güç kullanmak yerine, uygun yöntemi seçerek, psikolojik etkiyle cezalandırmak daha iyidir.

Asıl mesele, çocuğun neden cezalandırıldığını anlaması. Sık sık "azarlamanın" bir alışkanlık haline geldiğini ve hedefine ulaşmadığını unutmayın. Hiçbir durumda çocuğu bir öfke patlaması sırasında cezalandırmayın - böyle bir "eğitimin" sonucu tahmin edilemez ve her zaman olumlu olmaktan uzak olamaz.

4 yaş, çocuğun itaatsiz davranışını haklı çıkarmaktadır. Bu yaşta, çocuk bağımsızlığını savunmak isteyen küçük bir isyancıdır. Duruma diğer taraftan bakarsanız, bu tür eylemler yalnızca çocuğa ulaşamayan dikkat çekme yöntemi olarak işlev görür.

Yaramaz bebeğinizi yükselterek, cezalandırmaktan beş kez daha fazla övmeniz gerektiğini unutmayın.Ebeveynlerin övgü sözlerini dinleyen çocuk, onları daha sık almak için çaba sarfeder, böylece davranışını ihtiyaç duyduğunuz yönde düzeltir.

4 yaşında bir çocuğa neyin neyin neyin olmadığını düzenli olarak hatırlatması gerekir. Bu zamanda, bebek davranış ve ahlak normlarını öğrenmeye başlar.

"Hayır" - sık kullanım için önerilmeyen bir kelime. Birçok yasak bebeği tutabilir ve bilişsel gelişiminin yavaşlamasını etkileyebilir.

Bu yaştaki çocuklar için gereksinimler tartışmasız ve özlü olmalıdır:

• Yolda yetişkinlerden kaçmak yasaktır - risklidir;
• Hayvanları rahatsız etmek yasaktır - hayattalar;
• yasaktır ısırmak - bu kötü.

Tabii ki, yasaklanmış eylemlerin listesi sonsuza kadar devam ettirilebilir, her şey bireyseldir ve ailenizdeki temellere bağlıdır. Hatırlanması gereken en önemli şey: kabul edilen kurallara uyulmalı ve tüm haneler bilmeli.

Genellikle çocuklar ebeveynlerini dinlemez ve itaatsizlik devam eder. Bir çocuğun oyuncaklarını ardında temizlemek istemediğini, bir yere toplanmayı reddettiğini, kitapları bozduğunu varsayalım. Bu durumda nasıl davranmalı? Her durum için uygun olan aşağıdaki işlem sırasını öneririz.

1. Başlamak için, bunu yapmanın yasak olduğu ve çocuğun davranışını kendi başına düzeltmesine izin verildiği söylenmelidir.
2. Şımartmaktan vazgeçmezse, onu cezalandırılacağı konusunda uyarmanız gerekir. Ceza seçenekleri farklı olabilir - örneğin, cadde sürüşlerinin iptal edilmesi, çizgi film seyretme yasağı. Ertelenen cümleleri kullanmamak önemlidir. Haftanın sonunda, çocuk suiistimalini unutabilir.
3. Bu önlem çocuğunuzu etkilemiyorsa, cezayı bildirmeniz gerekir, “Şeyleri saçarsınız, bu yüzden akşamları kum havuzunda oynamaya gitmeyeceğiz” sözleriyle sabitlemelisiniz.
4. Muhtemelen, iki saat sonra, çocuk cezayı hatırlamayacak. Onun için, cezalandırıldığı, sakin bir sesle, tekrar etmeden, tekrar etmeden - tekrar etmeden: “Kötü davrandığın gün, bir şeyler attı, ancak buna izin verilmiyor. Çünkü kum havuzuna girmeyiz.

Psikologlar da çocuğun kendisini değil, sadece çocuğun kötü davranışlarını ihmal etmeleri konusunda teşvik edilir. Bazı anneler ve babalar çocuklarıyla konuşmayı reddediyorlar çünkü onlar da göz kamaştırıyorlar. Bu kabul edilemez. Makul bir şekilde cezalandırabilirsiniz, ancak sevgiden mahrum etmek yanlıştır.

Ve bir tane daha not: Çocuğunuz size itaat etmiyorsa, belki durumu yeniden gözden geçirmeye değer mi? Belki buna değmez ve ihtiyacınıza hiç ihtiyacınız yok? Çocuğunuza seçim özgürlüğü verin, o zaman artık size karşı gelemez ve istediğiniz gibi koşulsuz olarak isteklerinizi yerine getirir.

3-4 yaş arası çocukları olan dersler, tercihen önümüzdeki hafta için planlanmalıdır. Böylece, çocuğunuz için tüm önemli anları göz önünde bulunduracak, bebeğin aşırı yüklenmesini önleyecek ve bunlara hazırlanmak için zamanınız olacaktır. Haftalık bir plan yaparken, anaokuluna yapılan ziyareti dikkate almak zorunludur. Çocuk bütün gün bahçedeyse, aşağıdaki hususları dikkate almak önemlidir:

• Anaokulundaki bir çocuk gelişimsel aktivitelere her gün katılır ve düzenli olarak fiziksel aktivite alır;
• Dersleriniz sadece akşamları ve hafta sonları yapılacaktır;
• Akşam için aktif etkinlikler planlamamalısınız;
• Akşamları fazla vaktiniz kalmaz, bu yüzden en fazla iki ders için planlar yapabilirsiniz;
• Anaokulundaki çocukla hangi programın tekrar edilmemesi gerektiği, ancak yetkin bir şekilde desteklenmesi için kullanıldığı açıklığa kavuşturulması gerekir;
• Bahçeye gitmeyen bir çocuk için, ders programı daha hacimli olacaktır.Ders planı, çocuğun mevcut becerilerini ve ilgi alanlarını dikkate alarak yapılır.

Bu yaştaki lider aktivite oyundur. Bazı spor bölümlerinde 4 yaşından küçükler açıktır, bu nedenle çocuğunuz huzursuz ve hareketliyse, spor onun için mükemmel bir çözüm olacaktır. Böyle bir meslek disipline eder ve çeşitli becerileri öğretir.

Dört yıl içinde sinema, sirk ve benzeri yerleri ziyaret etmek harika bir seçenek olabilir. İlk defa, ilk satırlarda bilet almaya değmez.

Günlük ve sayısız çocuk sorunları, ebeveynlerin sabrını ve bilgeliğini gerektirir. Cehaletine rağmen cevap vermeyi reddetme. Ortak bir cevap arayışı, çocukların merakını tatmin edebilir. Ayrıca 4 yaşında, yabancı dil öğrenmeye başlamak iyidir. Dersler oyun şeklinde yapılmalıdır.

Tekrarlamaktan hiç yorulmam, esas mesele koşulsuz sevgidir. Çocuk daima güvende hissetmek zorundadır. Bu, uygun ve uyumlu bir gelişme için bir sözdür. Sürekli yaramaz olsa bile, o zaman sinirlenmemelisin. Aksine, sebebini bulmanız gerekir. Göreviniz, gelişim için konforlu koşullar sağlamak. Eğer bir şey çocuğu rahatsız ediyorsa, ne tür bir gelişme hakkında konuşabiliriz? ...

Bir diğer önemli nokta: Çocuklarınız için bir taklit örneği olmalısınız. Onlardan talep ettiğiniz şey, kendiniz yapmakla yükümlüdür, sorduğunuz her şeyin doğru şekilde yapıldığını örnek göstererek.

Siz ve çocuklarınız için sevgi, anlayış, saygı.