Çocuklar ne zaman sevişmeye başlar?

Bebeklerde fluking ve yürüyüş o kadar yakından ilişkilidir ki, konuşma oluşumunun bu aşamalarını ayrı ayrı bir bebekte ayırmak oldukça zordur. Bazı kaynaklar, çocukların sesli kraterler - melodik ünlüler konusunda usta olduktan sonra hile yapmaya başladığını gösteriyor. Diğer uzmanlar, seslendirmenin ilk aşamalarının agukani olduğuna inanmaya meyillidir ve aşağıdakiler duyulmalıdır. Üçüncü kaynaklar, hiçbir fark olmadığını iddia ediyor. Ebeveynler nasıl olursa olsun, ilk sesleri bebekden büyük bir sabırsızlıkla beklerler. Bu makalede, agukani'nin zamanlamasını, özelliklerini ve gelişimini açıklayacağız.

Tıpta "agukanie" terimi yoktur, ilk sesleri telaffuz etmek için çeşitli seçenekler içeren "bağırsak" kavramı vardır. Bağırmak ve kükremek çocuklar sözel gelişimin belli bir aşamasında başlar. İçindeki ilk adım ağlamadır. Küçük adamın dünyaya görünmesine eşlik eden kişidir ve ilk haftalarda bebeğin başkalarıyla iletişim kurmasının tek yolu budur.

Yeni doğmuş bir bebek açlık veya soğuk, sıcak veya çocuk koliklerinden, ıslak çocuk bezlerinden ve bir aylıktan itibaren ve annemle iletişim kurma ihtiyacı nedeniyle bağırır. 2-3 aylıkken, işitme ve görme geliştikçe, bebek duyduğu sesi taklit etmeyi, gülümsemeyi öğrenir. O sırada kükremeye ve sikişmeye başladı. Ancak ilk sesler daha sonra bile beklenebilir - 7 aya kadar bazı çocuklar inatla sessiz kalır.

Konuşmanın gelişiminde bir sonraki adım gevezelik yapmaktır - kemirme ve yaşlanma karmaşıktır, içlerinde bebeğin ana dilinin karakteristik heceleri ve sesleri ayırt edilebilir hale gelir.

Bebekler kendi istekleriyle değil, özellikle yetişkinlerin çocuklara bunu yapmalarını öğretme çabaları nedeniyle karıştırmaya başlar. Fizyolojik ve psikofiziksel gelişim için sadece agukanie ve gulking sağlanmaktadır. Sağır çocuklar bile agukkaut, ancak gevezelik aşamasında sözel gelişimlerini engelliyor, çünkü kendilerini duyamıyorlar.

İlk başta, çocuklar her şekilde basit ünlüler söylerler ve sonra, kararlılık periyodunun ortasında, onlara guttural ve reargut ünsüzlerini eklerler - “g”, “k”.

Çocuk üç ay içinde agukat yapmıyorsa, endişelenmem ve doktorlara koşmam gerekir mi? Tabii ki hayır, çünkü çocukların konuşma ve konuşma öncesi gelişimi bireysellik kurallarına uyuyor ve herkes için aynı olamaz. Ek olarak, konuşma gelişimi dönemleri ebeveynlerin tam ve korkutucu sessizliği dönemleriyle değişebilir. Bu nedenle, annesini 2 aydır "aha" ve "aha" ile memnun eden bebek sessiz olabilir. Kırıntı 4 ay veya daha sonra ağlamayı kesmişse, tereddüt etmeyin, bu korku, stres, hastalık, diş çıkarmanın neden olduğu geçici bir olgudur. Çocuk, bir zamanlar olduğu gibi, yeni bir beceriyi unutur, ancak uygun koşullar altında, tekrar patlamaya geri döner.

Bebeğin "aile geleneğine" göre yapmasını engellemeyin. Bir ailede ev tamamen sessizse, gülmeye, gülmeye, duygularını canlı bir şekilde ifade etmeye alışkın değilse, çocuklar da aynı şekilde büyür. Ne kadar çok konuşurlar, konuşurlar, çocukla gülümserler, şarkılar ne kadar fazla şarkı söyler ve okursa, duyduğu sesleri o kadar hızlı tekrarlamaya başlar ve bu girişimler acı çeker ve yürür.

Doktoru ziyaret etmenin nedeni, çocuğun altı aylıktan sonra iletişim kurmak için kullandığı bir çığlık veya alçalma şeklinde alışılmadık bir kemiren veya agukanie olabilir.Duygusal tondan yoksun düşme, ruh hali, beyin bozukluklarının veya zihinsel anormalliklerin ilk belirtisi olabilir.

Agukaniya'nın yaşamın ilk yılında yokluğu, otizmli çocukların, Down sendromlu ve diğer genetik sendromların karakteristik özelliğidir. Bazen, bebekler için doğal seslerin bulunmaması, kraniyal travma alan bir çocuğun, doğumda veya hemen sonrasında oluşan beyin kanamasının, konuşma merkezi ve seslerin tanınması dahil, bireysel merkezlerin yenilgisi hakkında konuşur.

Erken doğan bebekler, tam süreli yaşıtlarından daha erken sallanmaya başlar.

Bunu öğretemezsin, ama çocuğa yardım edebilirsin. Bu konuda annenin ana asistanı, bebekle günlük ve yeterli zaman iletişimi olacaktır.

Anne, onunla sakin bir tonda konuşursa, genellikle tonlamayı değiştirdiğini söylerse, bebek hevesle kükreme ve karışmaya başlar. Konuşmanın gürültüsü de önemlidir - bağırmaya ya da fısıldamaya gerek kalmaz, çocuklar en iyi konuşmanın ortalama frekansını algılarlar.

Karşılıklı taklit, ebeveynlerin başarması gereken şeydir. Başka bir deyişle, bebek anneden sonra ayrı sesleri tekrarlar ve annenin de bebek için tekrar etmesi gerekir. Sonra ses tanıma etkisi olacak, bebek tepki olarak gülmeye başlayacaktır. İletişim daha duygusal hale gelecektir.

Annem bebeği gerçekten ona verdiği tüm oyuncakları ve eşyaları aramaya çalışmalı. Ancak, daire nispeten sessiz olduğunda, bebekle sözlü temas kurmak gereklidir. Çocuklar, yabancı sesler - diğer çocukların çığlıkları, televizyon, yetişkinlerin yüksek sesle konuşmaları ve dolayısıyla iletişim için uygun olan zaman seçilmeleri gerektiğinden kolayca rahatsız edilirler.

Bebeğe ses çalmasını öğretmek, beynin konuşma merkezi ile ince motor becerilerinin birbiriyle yakından ilişkili olması nedeniyle bebeğin avuç içi ve parmaklarına masaj yapmanıza yardımcı olacaktır. Larinks ve submandibular bölgeye hafif dokunuşla dayanan faydalı masaj konuşma terapisi. Hiçbir şey yardımcı olmazsa, "pasif taklit" yöntemini uygulamaya çalışabilirsiniz. Konuşma terapistleri ve erken çocukluk patolojistleri dudak egzersizleri olarak adlandırıyorlar. Annenin kendi “gu” ve “ha” dillerini telaffuz etmesi gerekir, aynı zamanda sanki kendi eklemlenmesini tekrarlıyormuş gibi kırıntılarının alt süngerini parmağıyla açarak.

Çocukların korkunç bir şekilde onaylanması gerekiyor ve bu nedenle üretilen ilk sesler yetişkinler tarafından takdir edilmelidir. Eğer annem ve babam içtenlikle onlara sevinir ve çocuğa bu sevinci gösterirse, bu gulag ve agukan'ın daha da gelişmesi için en iyi teşvik olacaktır.

Bebek ilk sesleri söylemeye başladığında, telefona veya ses kaydediciye kaydedilmesi gerekir. Bu sadece büyükanne ve büyükbabaları memnun etmek için değil, aynı zamanda bebeğin gelişiminin belli bir döneminde aniden sessizleşmesi durumunda da faydalıdır. O zaman "kendini taklit etme" tekniğini uygulamak mümkün olacak

Bir çocuğun normal konuşma ve sözel gelişimini sağlamak için onu bir şeyler söylemeye zorlamak gerekmez. Bebek en yakın kişiden gelen rahatsızlık ve tahriş hissederse - anne, onunla ve etrafındaki dünyayla iletişim kurmaya başlaması çok daha zor olacaktır.

Kırıntılarla uzun süre "lisp" yapmanıza gerek yoktur. "Gu-gu" ve "agag" taklitleri altı aydan fazla sürmemelidir.Bundan sonra, bebek konuşmaları oldukça yetişkin olan tam teşekküllü bir muhatap haline gelmelidir.

Çatışmalardan kaçınmaya ve bebeğin varlığında kavga açmaya çalışın. Yetişkinlerin sesindeki gerginlik ve öfke, duyulan şeyleri tekrar etme arzusunu uyandırmaz. İşlevsel olmayan psikolojik iklime sahip ailelerde büyüyen çocuklar büyük bir gecikmeyle gelişir.

Dr. Komarovsky, bir sonraki videoda çocukların gelişiminin normları ve zamanlaması hakkında konuşacak.