Bir bebek ne zaman yüksek sesle gülmeye başlar?

Çocuğun kahkahası, canlı ve içten, kimseyi kayıtsız bırakmaz. Konuşmayı bile öğrenemeyen bebekler özellikle gülüyor. Bu makalede, çocukların hangi yaşta yüksek sesle gülmeye başladıklarını, bunun neden ve niçin belirli bir durumda meydana gelip gelmediğini ve bir çocuğa gülmeyi öğretmenin mümkün olup olmadığını öğreneceğiz.

İnsanlığın ne zaman gülmeye başladığını söylemek zor. Bilim adamları, bunun medeniyetin gelişiminde çok erken bir aşamada olduğunu öne sürüyorlar. Sadece insan çocukları değil, aynı zamanda genç maymunlar da gülebilir, ancak gıdıklamaya cevaben. İnsanın kahkahası her zaman fiziksel etkilerle ilişkili değildir. Bu, çeşitli yaşam durumlarına psiko-duygusal bir tepkidir.

Yeni doğmuş bir çocuk nasıl gülüleceğini bilmez, çünkü kahkaha üretmek için yüz kasları gerektiği gibi azaltılmalıdır, ses tellerinin nefes alması ve çalışması kesinlikle değişmelidir. Yenidoğan dünyası ile iletişim kurmanın tek aracı ağlamaktır. Onlara ihtiyaç ve gereksinimlerini gösterir ve belli bir zamana kadar bu konuda tamamen eksiktir.

İlk bilinçli gülümseme, annenin yüzünü ayırt etmeyi ve tanımayı öğrendiğinde, yani çocuğun gözlerini yakın nesnelere odaklamayı öğrenmesinden önce kırıntılarda ortaya çıkabilir. Bu genellikle 2 ay ve biraz sonra görülür. Yaklaşık 2-3 ayda bebekler kükremeye başlar. Kendi seslerini duyuyorlar ve ilk başta onlar tarafından endişe ediliyorlar, ancak duygusal alan geliştikçe, kırıntılar kendi ürpertici seslerini algılamaya başlar. 3 ila 5 ay arasında, yeni bir becerinin uzun zamandır beklenen gelişimi dikkate alınmaktadır - çocuk yüksek sesle gülmeye başlar.

Bebek dolu olduğunda, sağlıklı ve kuru olduğunda, rahat ve iyi olduğunda gülümseyecek ve gülecek. İlk başta sessiz ve temkinli bir gülüş olacak, sonra bebek daha cesurlaşacak ve yüksek sesle gülmeye başlayacak. Altı ay sonra, çocuklar gündüz izlenimlerini biriktirmeye başlar ve bu bir rüyada kahkahalarla ifade edilebilir. Bundan şaşırıp korkmak gerekmez, bu kahkahalar bebeğin zihinsel ve duygusal gelişiminin oluşum aşamasıdır.

İlk yüksek sesle kahkaha attığında sayısız ebeveyn sorusu ortaya çıkacak. Bu yüzden, sık sık anneler, çocuğun gülmekten sonra hıçkırmaya başladığını söyler. Bu oldukça normaldir, endişelenmenize gerek yoktur, sadece nefes almak kahkahalara karışır, havanın akciğerlerden ritmik olarak çıkması meydana gelir. Bu durumda, zayıf bir çocuk diyaframı, kahkahalardan sonra ritmik hıçkırıklarla kendini gösterecek olan olağandışı ve önceden bilinmeyen spazmlar yaşayabilir.

Küçük tot, kahkaha başlangıcı için en uygun olarak kabul edilen yaşa ulaştıysa, ancak ebeveynler uzun zamandır beklenen sesleri hiç duymazlar, bunun birkaç nedeni olabilir.

• Sinir sisteminin hazır bulunmaması. Bu, bebeğin fizyolojik olarak gülmeye hazır olmadığı, sinir sisteminin yeterince güçlü olmadığı anlamına gelir. En sık, doğuştan gelen, düşük kilolu ve doğumsal hastalıkları olan çocuklarda görülür. Fiziksel ve duygusal gelişimleri bazı doğal gecikmelerle birlikte gelir.Çocuğunuzu dikkat ve sevgi ile kuşatır ve biraz beklerseniz, “zamanı” geldiğinde bebek kesinlikle güler.
• Net bir örnek yok. Ailede duygularını yüksek sesle ve içten bir gülüşle ifade etmek alışılmış değilse, anne nadiren gülümsediğinde, çocuğun sadece kahkaha gibi duyguların ifade biçimini öğrenecek yeri yoktur. 2-3 aylık çocuklar, sadece kendilerini değil, telaşlanma ve kükreme zamanı geldiğinde, aynı zamanda etraflarındakileri dinlemeye başlarlar. Onlar için, kelimeler farketmez, ama duygular, tonlamalar, bir yetişkinin sesinin ton rengi önemlidir. Anne gülerken, çocuk hızlı bir şekilde bunun iyi olduğunu fark eder ve yüksek sesle taklit etmeye başlar.
• Böyle bir karakter. Komik çocuklar var, ciddi ve odaklanmışlar. Hepsi mizaç, karakterin doğası, bebeğin doğuştan gelen özelliklerine bağlıdır. Eğer o bir “kayın” ve bir düşünür ise, onu güldürmek inanılmaz derecede zor olacaktır. Aynı zamanda, hem fiziksel hem de zihinsel olarak oldukça normal şekilde gelişecektir. En iyi ihtimalle, bir şey onu memnun ederse, böyle bir fıstık gülümser.
• Sinir sistemi lezyonları, hastalıklar. Kahkaha eksikliği, organik beyin lezyonlarıyla ilişkili duygusal olgunluğun bir işareti olabilir. Bu bazen şiddetli bir hamilelikten sonra doğan, hipoksiden veya Rh çatışmasından muzdarip çocuklarda görülür. Bunun nedeni ağır doğum, beyin kanaması, beyin ödemi, iskemik değişiklikler, nörolojik bozukluklar olabilir. Kahkaha eksikliği genellikle otizme ve konjenital demansa eşlik eder.

Anne ve bebek arasındaki duygusal ve dokunsal temas ne kadar iyi olursa, kırıntı o kadar erken gülümser ve gülmeye başlar. Bebek Evleri'nde terkedilmiş tüm çocukların çok üzülmesinin nedeni budur - yaşamın ilk günlerinden itibaren iletişim eksikliği, psiko-duygusal alanın geriliği, parlak bir gülümsemeye ve açık bir kahkahaya sahip değildir. Her ne kadar bu çocuklar yavaş yavaş bu becerileri öğrenseler de, sonuçta, etraflarındaki dünyayı keşfetmek çok ilginç ve bilgilendiricidir.

Bebek yüksek sesle gülmeyi öğrendiğinde, dünyayla iletişim kurmak için ek bir aracı var. Şimdi bir çığlığı, gülümsüyor ve kahkaha, yanı sıra bireysel ses yetenekleri var - o agukat veya gulit. Bu noktadan itibaren, annenin son derece dikkatli olması gerekir - çocuk ne zaman ve ne zaman ihtiyaç duyduğunu göstermek için tüm yeni yeteneklerini kullanır.

Eğer bebek, ona ya da annenin şarkısına yöneltilen ihale kelimelerine gülüşle tepki verirse, bu, köklü bir teması, zamanında psiko-duygusal gelişimi gösterir. Sebepsiz bir kahkaha, bir yaşından küçük çocuklar için de oldukça doğaldır. Annem komik uçan tüy veya toz lekesi gibi görünmüyor ve ilk kez onları gören bebek çok komik görünüyor.

Kendi gnozlarına cevap olarak kahkahalar da normaldir. Böylece bebek ilk konuşma öncesi becerilerini edinir ve onu sever. Oyuncağın incelenmesi ve ardından gelen derin gülüşler, sevinç, zevk ifadesidir.

"Kayın" ve melankolik doğuştan bir bebek, ona gülmeyi öğretmek sorunlu olacaktır, ama sevgi dolu bir anne için imkansız hiçbir şey yoktur. Ve böylece işe başlamalısın. İlk olarak, bir bebeğin hangi sebeple gülmediğini yukarıdaki nedenlerden dolayı analiz edin. Patolojik ise, nörolojik bozukluklarla ilişkiliyse, bir nörologla görüşmeye değer. Bazı çocuklar reçeteli sakinleştirici, nootropik ilaçtır. Diğer tüm durumlarda, her şey annenin elinde.

Gülmek “nesmeyanu” “Ku-ku” gibi oyunlara yardımcı olacak: anne yüzünü elleri ile kapatıyor ve ardından onu açıp zorunlu bir gülümsemeyle bebeğe “ku-ku” diyor. Başlangıçta kırıntı sadece ebeveynin manipülasyonlarına endişeyle bakacak olsa bile, gün tanıdık bir sesle birlikte tanıdık bir hareket yanıtlama gülüşüne ve kahkahaya neden olacağından emin olabilir.

Bebekler genellikle çok mutlu ılımlı titreşimlerdir. Bu nedenle kırıntı kırıntılarını elinize alabilirsiniz ve hafifçe el sallayın, sonra ayakların ayaklarını. Bu hareketlere eşlik eden "br-rr-r" veya "ta-ta-ta" gibi komik sesler olabilir. Çocuğu çok fazla sallamayın, istenmeyen sonuçlara yol açabilir - bebeğin sinir sistemi boğulacak, sakince davranması zor olacaktır.

Çok sık, 4-5 ay arasındaki çocuklar, bilmedikleri kelimelere kahkahalarla tepki vermeye başlar. Eğer böyle bir kelimenin kelime hazinenizde bulunduğunu fark ettiyseniz ve çocuğa ilgi duyuyorsa, özellikle bebeğe atıfta bulunarak daha sık tekrarlayın. Bu kesinlikle kahkahaları tetikleyecektir. Bir yaşın altındaki en komik çocuklar, örneğin “elektrik güvenliği” gibi uzun kelimeler görürler.

Neredeyse tüm çocuklar gıdıklamaya tepki gösterir. Tükenene kadar kasvetli karapuz gıdıklamayın. Ancak, dişlerin bebeğin topuğuna ve bileğine hafif bir dokunuşu, “Kimi yiyeceğim?” Gibi şakalarıyla karnına hafifçe dokunmak. En sık kesin olarak saçma bir tepki veriyor. Bir çocuğun vücudunun bazı kısımlarını kendi ciğerlerinden hava akımıyla üflemek de aynı harika özelliğe sahiptir.

Tüm oyuncak bebek serisini dikkatlice okuyunuz. Sadece parlak olanları seçin - sarı ve kırmızı, tercihen çalıyor. Küçük çocuktan hiç memnun kalmazlarsa ve gülmek istemiyorlarsa, ona seçilen oyuncakla ilkel bir kukla tiyatrosu gösterin, nasıl durduğunu, nasıl ses çıkardığını, nasıl “yediğini” gösterin.

Çocuğun yeteri kadar iletişimi varsa, onunla oynar ve pratik yapar, onu geliştirir, ancak bebek sert bir şekilde gülmez, anne ilgili semptomlara dikkat etmelidir. Başka şikayetleri yoksa, büyük olasılıkla, kahkaha olmaması bebeğin bir karakter özelliğidir. Anksiyete ile ilgili semptomlar arasında iştahsızlık, genel uyuşukluk, azalan ton, cildin solgunluğu veya sararması, başı 5 ayda dik tutamamak ve isteksiz olmak, bol yetersizlik, huzursuz uyku ve belirli bir histerik veya monoton ağlama vardır.

Çocuğun bu tür belirtileri ile, pediatrik nörolog ve çocuk doktoru göstermek zorunludur. Şiddetli patolojiler, daha önce teşhis edilmemiş ciddi hastalıklar nedeniyle kahkaha olmaması mümkündür.

Bir çocukta mizah duygusu nasıl geliştirilir, Dr. Komarovsky'den bir sonraki videoya bakın.