Bir çocuk ne zaman bilinçli olarak gülümsemeye başlar?

Her anne ve baba, bebeklerinin gülümsemesinin kendisine hitap ettiğini görmek ister. Ancak bilinçli gülüşlerin zamanı henüz gelmedi ve bu, hastaneden taburcu edildikten hemen sonra gerçekleşmiyor. Bu makalede, küçük annenin ne zaman bilinçli bir şekilde gülümsemeye başladığını ve bu zamanın nasıl geldiğini nasıl anlatacağımızı konuşacağız.

Yeni doğan adam gülümsüyor. Ama bilinçsizce yapıyor. Bu istemsiz gülüşler, doğum öncesi dönemde başlayan ve bir çocuğun hayatının ilk yıllarında devam eden sinir sisteminin hızlı oluşumu ve "hata ayıklaması" ile ilişkilidir. Yavaşça ve bilinçsiz bir gülümseme, yenidoğan yüzünde, vücudu yeterince rahatladığında, bir rüyada, su prosedürleri sırasında, beslendikten sonra ortaya çıkar. Bu ilk fizyolojik gülümseme kimseye hitap etmedi - ne anne, ne baba, ne de büyükanne, sonuncusu ne kadar isterse isteyin.

Anne veya bebeğe önem veren başka bir yetişkin, onunla iletişim kurarak gülümseyebilir, bebek ancak vücudunda bir takım önemli koşullar yerine getirildikten sonra başlayabilir:

• yüz kasları hazır ve "olgunlaşmış";
• Çocuğun psikososyal alanı başarıyla gelişiyor;
• sinir sistemi, çocuğun mimik kaslarını harekete geçirmeye hazır;
• işitme daha akut hale gelir;
• Görme gelişir ve bebek yüzü zaten görebilir, odaklanın, yüz tanıma vardır.

Bir yenidoğan bu becerilere sahip değildir. İletişim için bir başka yüksek sesle aracı var - ağlamak. Bir haykırışla acıktığını, ıslak olduğunu veya acı çektiğini gösterir. Yenidoğanın duygusallıktan yoksun olduğu söylenemez, öyle değil. Ancak farklı bir yapıya sahiptir ve ilk ve en doğal ihtiyaçları - beslenme, güvenlik, hayatta kalma - sağlamayı amaçlamaktadır.

Duygusal bilinçli gülümseme genellikle 2-3 aylıkken ortaya çıkar. Bir çocuk, temyiz başvurusu ve çocuk odasına girişe cevap olarak sadece geniş ve dişsiz bir şekilde babasına ya da annesine gülümseyemez, aynı zamanda canlı bir duygusallık işareti gösterir - canlandırma kompleksi. Animasyonla kollarını ve bacaklarını sallıyor, sırtını bükmeye çalışıyordu.

Bir çocuk gülümsemezse, sağlık sorunları olması şart değildir. Oldukça sık, nedeni açık bir örneğin temel olmayışıdır. Ailede duyguları parlak bir şekilde ifade etmek alışılmış değilse, ev aşırı derecede ciddi ve odaklanmış ve engellenmiştir, o zaman bebek böyle bir davranış biçimini kopyalayacaktır.

Çok az konuştukları, annelerinden gülüşler görmeyen ve anneleri sadece bir sonraki beslenmede gördükleri, genellikle psiko-duygusal gelişimlerinde akranlarının çok gerisinde kalıyorlar. Onlar sadece duygu örnekleri alabilecek hiçbir yere sahip değiller.

Bebek gülüşünün olmamasının diğer nedenleri ise aşağıdaki gibidir.

• Bebek erken doğdu. Bu çocuklar sadece fiziksel değil duygusal gelişim için daha fazla zamana ihtiyaç duyarlar.
• Gebelik zor ilerledi. Gebelikte fetusun herhangi bir olumsuz etkisi doğumdan sonra gelişimini yavaşlatabilir. Ana faktörler anne ve fetus arasındaki rhesus çatışması, intrauterin kronik hipoksidir.
• Ağır emek. Doğum yaralanmaları, beyin kanaması, iskemi ve akut hipoksi tehlikelidir.
• Nörolojik hastalıklar, zihinsel bozukluklar, otizm, demans.

Ek bir gülümseme kabiliyeti bebeğin olağan ağlamasına eklendikten sonra, çeşitli farklı duyguları ifade etmek için gülümsemeleri kullanacaktır. Elbette, her şeyden önce, sevilen birinin neşesini göstermek için. Ayrıca, bir bebek 2,5-3 aylıktan itibaren hazzı ifade etmeye başlar. İyi beslenmiş, kuru, sağlıklı bir çocuk beşik veya tavanın üstündeki bir cep telefonunu bir süre düşünebilir ve mutlulukla gülümseyebilir.

Altı ay sonra, birçok çocuk sadece annelerine ve en sevdiği oyuncaklarına değil, aynı zamanda kendilerine giden yabancılara da - klinikte çocuk doktoru, masaj terapisti ve iniş yapan bir komşuya - gülümsemeler göndermeye başlar.

Çocuk, kesinlikle gülümsemeyi öğrenecek ve yaşamının ilk günlerinden itibaren yetişkin aile üyelerinin sevgisi ve sevgisiyle kuşatılacaksa, onu memnuniyetsiz bir zevkle yapacak. Etrafında gülümsemeleri ne sıklıkta görürse, bu inanılmaz beceride daha hızlı ustalaşacaktır. Bebekler çok fazla taklit eder ve kendi ebeveynleri en iyi öğretmendir. Ayrıca, bir gülümseme iyi bir doğanın ve güvenliğin bir işaretidir ve yeni doğanlar onu sezgisel olarak hissedebilirler.

Ebeveyn gülüşü ne kadar samimi olursa, çocuk bu yüz ifadesinin ne kadar iyi olduğunu o kadar çabuk anlar ve tekrarlamaya çalışır. Gülümseme gelişimi, bebeğin avuç içi ve parmaklarının masajı, günlük takviye masajı, sadece kas geliştirmek için bir spor salonu değil aynı zamanda çocuğun duyguları için egzersiz yapmak gibi eğlenceli egzersizler ile desteklenir.

Bu nedenle her zaman şarkılar ve tekerlemeler, komik şakalar ve sayma ile masajlara eşlik etmeniz önerilir. Yaşamın ilk aylarının çocuğu bir yetişkinin sözlerini algılamaz, ne dediği umrunda değildir - çocuk şiirleri veya çarpım tablosu, asıl şey ton, tonlama ve konuşmanın duygusal rengidir.

Anneler arasında iyi bilinen ve popüler olan bir çocuk doktoru ve TV sunucusu Yevgeny Komarovsky, çocuğun sadece zamana ve ebeveyn katılımına ihtiyaç duyduğunu iddia ediyor. Bu, yürümeye başlayan çocuğun psiko-duygusal gelişimini belirleyen bu iki faktördür.

Komarovsky, annenin yalnızca bilinçli bir gülümsemenin eksikliğinden şikayet etmesi ve diğer her bakımdan çocuğun sağlıklı ve gelişmesi, sağlıklı beslenmesi, iyi beslenmesi, uyması, zevkle dolaşması, çevreleyen nesneler, oyuncaklar ile ilgilenmesi, ebeveynlerin endişelenmesi için bir neden olmadığını düşünüyorsa, Komarovsky'ye inanıyor. Ancak gülüş eksikliği, başını yüzüstü pozisyonda kaldırma girişimleri, göz teması eksikliği (çocuk anneye bakmaz), soluk cilt, halsizlik, iştahsızlık, sık yetersizlik, nörolojik semptomlar - çocuğa doktora gösterme nedeni ile birlikte nöroloğa.

Bebek bilinçli olarak gülümsemeye başladığında, bir sonraki videoya bakın.