Komarovsky, bir çocuğa kendi başına yürümeyi öğretmeyi öğretti.

İstisnasız ebeveynler, çocuklarının başarılarıyla gurur duyma eğilimindedirler. İlk diş çıktı, çocuğun kendisi oturdu, süründü, oyuncak için bağımsız bir şekilde ulaştı, ilk adımı attı - bunların hepsi inanılmaz gururun sebepleri.

Nedense anneler ve babalar, çocuklarının ne kadar çabuk iki ayağa kalkar ve kendi başına yürümeye başlarlarsa, daha iyi olduğunu düşünürler. Ve küçük ayakları oturmak, sürünmek ve yürümek istemeyenler, sevgili yavruların sağlığı için endişe etmekle kalmayıp aynı zamanda çocukları için kendilerini suçlamakla paniklemeye meyillidirler. geliştirir diğerlerinden daha yavaş. Ünlü çocuk doktoru Yevgeny Komarovsky, çocuğa bağımsız yürümeyi öğretmenin mümkün olup olmadığını ve yapmasının gerekli olup olmadığını söyler.

Pediatri, belirli fiziksel normları vardır gelişme çocuk. Genellikle ortalama bebek 7-9 ay destek vermeye devam eder. 10-12 aya kadar desteksiz (ya da ilk adımları atıyor) yapmaya başlıyor. Bir çocuk 1 yıl ve 2 ay içinde yürümezse, bu mutlaka ciddi bir hastalık işareti değildir. Böyle bir bebeğin derhal tedavi edilmesi gerekmez.

Çocuk doktoru çocuğu makul bir şekilde sağlıklı görüyorsa, bebek yürümeye başladığında hiç önemli değil - 6, 8 ayda, 10 veya 18'de. Ünlü istatistiklerde, elbette, dik yürüme başlangıcının zamanlaması da müzakere edilir - 10 ila 15 ay arası. Bununla birlikte, pratikte tüm çocuklar çok bireysel olduklarından bu değerlerden çok farklı olabilirler. Komarovsky, çocuğunu diğer çocuklarla ve ortalama istatistiksel normlarla karşılaştırmamasını tavsiye eder. Bu saygısız bir iştir, çocukta ve ailesinde nevroz gelişmesine yol açar.

Yürüme gelişim olasılığı çok sayıda faktörden etkilenir:

• bebeğin ağırlığı ve vücudu;
• kas ve omurga hazırlığı;
• sağlık durumu (kronik ve akut hastalıklar olsun);
• çocuğun mizacı, karakter özellikleri;
• kalıtım;
• bebeğin yürüme isteği.

Komarovsky, bebeğin dikey hareket etme arzusunun temel faktör olduğunu düşünüyor. Doğa, her şeyi, yürüme arzusunun tam olarak gerçekleştirilmesi için optimum fiziksel olanaklar olduğunda ortaya çıkacak şekilde düzenlenmiştir.

Çocuk önceki tüm aşamaları (darbeler, oturma, emekleme) başarıyla geçerse, ayakta durmaya ve yürümeye oldukça hazırdır. Ancak, aceleye gerek yok. Ebeveynleri dik durmaya zorlanan çocuklar büyük risk altındadır. Omurgadaki yük (özellikle bebek doluysa ve normdan daha ağırsa) bu omurgada başka sorunlara neden olabilir.

Birçok anne-baba Walker'ın “yürümememek” sorununu çözmede yardımcı olacağına inanmaktadır. Bu (en ucuzu değil) cihazı satın alıyorlar ve sakinleşiyorlar - onlara bağlı olan her şey yapıldı. Dr. Yevgeny Komarovsky, yürüteç için ana faydanın ebeveynlerin yararı olduğunu söylüyor.Yürüteçler, bir çocuğu almak ve kendi elleriyle serbest bırakmak için harika bir yoldur. Çocuk yürüteç üzerinde iken anne sakin olabilir - çocuk hiçbir yere düşmeyecek, keskin bir köşeye çarpmayacak, sakat kalmayacak. Annenin akşam yemeği pişirmesi veya duş alması için gerekli olan biraz zamandan bahsediyorsak, yürüyüşte korkunç bir şey yoktur.

Korkunç olan şey, aynı yürüteçlerin yardımı ile ebeveynlerin, çocuğa uyanıkken yürümeyi ve bebeği bu cihazda tutmasını öğretmeye zorlandıkları zaman başlar.

Ayakta durmadan önce, bebek emekleme aşamasını geçmelidir, Crusty'de, dört ayaklarda, kamlarda, hatta geriye doğru hareket ederken, sırt kasları, bacaklar ve kollar çocuk üzerinde eğitilir ve güçlendirilir, bu da omurgada minimum bir yük ile yürümeye başlamasını sağlar.

Yürüteçler edinilmiş bacak eğriliğine neden olabilir. Gerçek şu ki, yürüteçteki çocuk ayağın dış tarafından yüzeyden itilir. Bu hareket yöntemi sık sık uygulanırsa, düzensiz bir yürüyüş oluşur. Bir oğlan için çarpık bacaklar o kadar büyük bir sorun olmayabilir, ancak bir kızı boyamaz.

Walker'ın küçük bir çocuğu olan bir aile için ortak bir hediye olduğu bir sır değil. Yukarıdakilerin tümü göz önüne alındığında, Dr. Komarovsky, bağışçıların çocuk parkındaki yürüteçlerin yerini almasını önerir. Bu cihaz, çocuğun iyi bir zaman geçirmesine, düşmemesine ve iyileştirilmemesine, bir yere tırmanmamasına yardımcı olacak ve anne ona yemek pişirmek, ütülemek ve kendini sıralamak için değerli boş zaman verir.

Ayrıntılar için Dr. Komarovsky'nin kısa videosuna bakın.

Komarovsky, bir çocuğa yürümeyi öğretmenin en iyi yolunun onu önceden öğretmek olduğunu söylüyor yavaş ilerleme ve uzayda bu tür yatay (ve dolayısıyla nispeten güvenli) bir hareket tarzını teşvik etmek için her şekilde.

Bazen bir çocuğun yürümeye başlamasından korkuyor olur. Fiziksel olarak, kendi başına yürümeye hazır (ve hatta denedi), ama düştü, ağır yaralandı, bir şey onu korkuttu ve bundan sonra kırıntı herhangi bir adım atmak istemiyor. Bu durumda, ebeveynler çocuklarına nazikçe ve dikkatsizce yardım etmelidir - fakat yürümeyi öğrenmemeli, ama korkuyu yenmelidir.

Yürümeyi bir çocuğa öğretmek doğru - ona kendisi için hazır olduğunda ona öğretmek, ancak nedense korku üstesinden gelemez. Ebeveynlerin, özellikle de ebeveyn deneyiminin az olduğu, bebeğin iki uzuv üzerinde hareket etmeye hazır olduğunu anlamak oldukça zordur. Fizyolojik hazırlığın mevcut olduğuna dair kesin işaretler var:

• Çocuk oyun alanının kenarına, beşik korkuluğunun arkasında tutarak uzun süre bacakları üzerinde durabilir.
• Çocuk yanlara ya da parmaklıklara dayanmayı, geçmeyi öğrendi.
• Çocuk sadece ayakta durmayı değil, aynı zamanda ayakta durmak için bir oturma pozisyonu almayı da öğrenmiştir (bu, sırtın gelişmiş bir kas sistemini gösterir).
• Çocuk zaten yürüyor, fakat bunu kendi tarzında yapıyor - dizlerde yürüyor, parmakları üzerinde hareket etmeye çalışıyor.

Korkuyu kazanmak göründüğü kadar kolay değil, anne ve babanın uzun ve sıkı çalışması gerekiyor. Çocukla eğlenceli bir şekilde ilgilenmek, onu serbest bırakması ve kendi başına bir adım atması için cesaretlendirmek en iyisidir. Bu tür derslere karar verirseniz, ihtiyacınız olan ilk şey, bebeğin kendi ayakları üzerinde daha güvenle durmasını sağlayacak olan ortopedik ayakkabılardır.

O zaman doğru yürüme yüzeyi oluşturmalısınız (kaygan karo ve kaygan olmayan muşamba uygun değildir). Bebek yürümeye başlarsa, ancak tereddütlü bir şekilde yaparsa, sık sık düşer, bazen durur ve ağlamayı ayarlar, desteğin (sırt çarşaflarından yapılmış, omuz kuşağı üzerine ve kolların altına yerleştirilmiş) formundan yararlanabilirsiniz.

Bebek zaten kendi başına durdurabildiyse, engellerin üstesinden gelmeyi öğrenmesine yardım etmelisin. Bir oyun biçiminde yetişkinlerin yardımı ile, küçük nesnelerin üzerine, gerilmiş ipe basabilir.Bu tür egzersizler onun vücudunu hissetmesine ve yeteneklerini keşfetmesine yardımcı olacaktır.

Genellikle ebeveynler çocuğun yalınayak yürüyüp yürümeyeceğini sorar. Birçoğu bunu eski kuşak temsilcilerinin baskısı altında yapıyor - büyükanne ve büyükbaba ilk adımlarını yalın katlarda çıplak ayaklarıyla attığını gördüklerinde dehşete düştüler. Komarovsky, ayakkabısız böyle bir yürüyüşün korkunç bir şey olmadığına inanıyor ve bir çocuk için de çok faydalı olduğunu düşünüyor.

Doğa hiçbir ayakkabı sağlamamaktadır ve bu nedenle biyolojik ve fizyolojik olarak çocuğun buna ihtiyacı yoktur. Zemin soğuksa ve bebek yalınayak ise - ısı transferinin artacağından korkmanıza gerek yoktur. Çocuğun hastalanması pek mümkün değil.

Ayak soğuk zemine temas ettiğinde, cildin bebeğin bacaklarındaki damarları daralır, bu da ısı kaybını önler. Bu telafi edici özellik yalnızca bir kişinin ayağındadır, ancak vücudun diğer bölümlerinde değildir.

Çocuklara aynı anda iki çift çorap ve aynı zamanda sıcak terlikler koymak için çabalayan büyükannelerin bakımı için bir tartışma daha var: birçok pediatrik ortopedist ve çocuk doktoru tarafından tahmin edildiği gibi yalınayak yürümek, sağ ayağın aynasız ve diğer problemler.

Yalınayak gitmek iyi midir Dr. Komarovsky aşağıdaki videoda anlatır.

Çocuğunuza düzenli olarak jimnastik yaparak, masaj yaparak, onunla fitball yaparak fiziksel olarak ilk adımlarına hazırlanmasına yardımcı olabilirsiniz.