Yenidoğanlarda beynin hidrosefali

"Hidrosefali" tanısı ile bebeğin ebeveynleri doğum hastanesinde karşılaşabilir. Çoğunlukla, patoloji ayrıca taburcu olduktan sonra bulunur. Yeni basılan ebeveynlerin kafa karışıklığı ve korkusu oldukça anlaşılır çünkü patoloji oldukça ciddi olarak kabul ediliyor. Ancak hidroensefalopati hiç bir cümle değildir ve modern tıbbın bir çocuğa yardım etmenin birçok yolu vardır. Bu materyalden böyle bir tanıya nasıl bağlanacağını ve bebeğin nasıl tedavi edileceğini öğreneceksiniz.

Çocuğun beyni BOS denilen beyin omurilik sıvısı tarafından yıkanır. Bu sıvı inanılmaz derecede önemlidir - beyni temizler ve yıkar, koruma için gerekli olan beyaz kan hücrelerini verir. Likör üretimi devam ediyor. Sağlıklı bir çocukta durgunlaşmaz - beyni yıkarken, beyin omurilik sıvısı tekrar spinal kanala girer. Beyin sıvısı çıkışının ihlali beynin ventriküllerinde ve kabukları altında birikmeye başlar. Bu duruma beynin düşmesi veya hidrosefali denir.

Sıvı seviyesinin arttırılması, kafatasının içindeki basınç kaçınılmaz ve bariz bir artışa yol açar. Baskı altında, bazı yapılar kısmen veya tamamen acı çekebilir, “sızıntı yapabilir”. Şiddetli atrofik hidrosefali beyne oldukça zarar verebilir.

Bebeklerde bu durum ne kadar erken bulunursa o kadar iyidir. Anomalinin ilk aşamaları, gelecekte çocuğun sağlığı için önemli bir sonuç olmadan kolayca çıkarılabilir. Orta derecede hidrosefali, beynin belirli bölümlerinin işlevinin bozulmasına, konuşma bozukluğu, ruh, nörolojik patolojiler, işitme ve görme problemleri, genel olarak hareketlerin ve hareketlerin koordinasyonu olarak tezahür edebilir. Çocuğa beyin damlacıkları konusunda yardım etmezseniz, ölebilir.

Bu durum ortalama olarak yenidoğanlarda dört bin kişi tarafından meydana gelir.

Yenidoğanlarda iki tip dropsy vardır - doğuştan ve edinilmiş. Konjenital formlar bebeğin doğum öncesi kalışı sırasında bile zararlı faktörlerin arka planı karşısında gelişir. Bu, annede bir enfeksiyon, özellikle ilk trimesterde tehlikeli hastalıklar olabilir. Santral sinir sisteminin bazı malformasyonları beyinde beyin sıvısı birikimine de neden olabilir.

Hastalığın kazanılmış formları en erken prematüre bebeklerde ve ayrıca doğum travması geçiren çocuklarda bulunur. Beyin omurilik sıvısının drenaj yeteneklerinin iltihabı, bebeğin doğumdan sonra bulaştığı bir enfeksiyona ve beynin bir veya bir başka bölgesinde bir tümörün gelişmesine neden olabilir.

Hidrosefali sınıflaması, sıvı birikimi alanındaki hastalık türlerinin açık bir şekilde ayrılması anlamına gelir. Dış, iç veya kombine olabilir. Dış form, dış kabuktaki sıvının durgunluğunu belirtir, beynin vücudu etkilenmez. Çoğu zaman, dış form doğum travması sonucu çocuklarda kaydedilir.

Beyin omurilik sıvısı, iç formu ile beynin ventriküllerinde ve bir araya gelip karıştırıldığında, zarların altında ve beynin vücudunda birikir. Bu, patolojinin en ciddi şeklidir.

Muayene sırasında, sadece sıvı birikiminin hangi bölgede meydana geldiğini değil, aynı zamanda dışarıya çıkan bariyerin hangi yerde oluştuğunu hemen tespit etmeye çalışırlar. Bu temelde, hidrosefali açık ve kapalı olabilir. İlk durumda, beyin omurilik sıvısının hareketinde herhangi bir engel yoktur, ancak sayısı önemli sorular ortaya çıkarmaktadır. Kapalı halde drenajın ihlali nedeni genellikle ventriküllerin veya likör kanallarının yapısındaki anormalliklerde bulunur. Bu durumda serebral sıvı birikimi, neredeyse hepsi beynin iç kısımlarını etkiler.

Gelişimden sonraki iki gün içinde bir anomali bulunursa, teşhisde "akut" kelimesi görünür. Subakut dropsy birkaç aydan fazla bir sürede gelişir, çok yavaş ve neredeyse anlaşılmaz bir şekilde. Kronik hidrosefali, altı aydan uzun bir süredir bir çocukta bulunur ve likör birikimi kademeli olarak gerçekleştiği için oldukça uzun bir süre “saklanabilir”. Kronik aşamaya ne kadar yakınsa, gelecek için o kadar az olumlu olacaktır.

Hidrosefali kompanse olarak adlandırılır ve semptomları dışarıdan belirlenmez - bebek sağlıklı görünür ve normal şekilde davranır. Durumun bozulması ve dış işaretlerin tezahürü ile hastalığın dekompanse bir formundan bahsediyorlar.

Anomali derecesi ayrı ayrı değerlendirilir - orta veya şiddetli olabilir. Gelişim açısından, damlacık semptomların azaldığı ve azaldığı ilerici, kararlı ve gericidir.

Yenidoğanda beynin düşmesi, anne ile Rh çatışması temelinde, mevcut genetik hastalıklar temelinde ve hızlı doğum geçmişine dayanarak gelişebilir. Genellikle menenjit enfeksiyonu nedeniyle doğumdan sonra gelişir.

Yenidoğanda hidrosefali'nin temel özelliği genişlemiş bir baş büyüklüğüdür. Sağlıklı bir bebeğin başının çevresi göğüs çevresinden 2 santimetre daha fazla ise, yarım yılda bir durum değişir ve oranlar tersine döner. Düşmüş bir çocukta, baş göğüsten daha büyük olmaya devam eder.

Oldukça spesifik bir kafatası tipi hidrosefali'ye özgüdür - ön loblar şişer, kafa biraz doğal görünmez. Ancak yenidoğanda böyle bir işaret sadece doğuştan gelen şiddetli bir hastalık durumunda kendini hissettirir. Kafatasında telafi damlasının olduğu dış değişiklikler yavaş yavaş gelişir.

Bir yenidoğan için norm 33-35 santimetre içinde baş çevresi olarak kabul edilir. Ancak, taban büyüklüklerinden sapmalar henüz damlaklılığın varlığından söz edemez, çünkü büyük bir kafa yalnızca küçük bir kişinin görünümünün kalıtımsal bir özelliği olabilir. Rahatsız edici semptom, kafanın başlangıç ​​büyüklüğü değil, büyüme hızıdır. Yaşamın ilk ayı çevresi 0,5-1 cm değil, 4 veya daha fazlaysa, doktor, yürümeye başlayan çocuklarda hidrosefali olduğundan şüphelenebilir.

Yenidoğan döneminin sonunda baş çevresi hızla büyüyorsa, örneğin alının ve bebeğin kafasının arkasındaki mavi damarlarda ek işaretler görülebilir. 28 günlük yaşta kırıntı başını tutmaya bile çalışmayacak, annenin gözlerini takip etmeye ve gülümsemeye çalışmayacak.

Büyük bir "fontanelle" üzerindeki cilt dışbükey ve titreşimli olacaktır. Çocuk iştahsızlık, huzursuz uyku, sürekli ağlama ve çok yavaş kilo alımı gösterebilir. İki ayda, göz bebeklerinin nistagmusu ve frontal lobların şişmesi görülebilir. Aynı yaşta, farklı şişlikler oluşabilir.

Acil tıbbi müdahale gerektiren ciddi damlama, kusma ve monoton ağlama ile kendini gösterir.

Yenidoğanlarda endişeleri kontrol etmenin ana yolu, nötrsonografi yapmaktır - beynin kapatılmamış bir yay yoluyla bir ultrasonu. Şüpheli sonuçlar için MR veya BT önerilebilir.Nörosonografi artık Sağlık Bakanlığı tarafından 1 aylıkken istisnasız tüm bebeklere sipariş ediliyor.

Teşhis olarak hidrosefali ile, doktorlar sıklıkla bebekleri% 30-40 oranında yapılan bir çalışmadan sıvının fazlalığını ayarlayarak reasüre edilir. Bu durumda, ifadeler beynin genişletilmiş ventriküllerinin tespit edildiğini gösteren farklı olabilir. Nörologların ebeveynleri kafatasının içindeki baskıyı daha sık duyuyor. Aynı zamanda, annelerin ve babaların çoğunun endişelenmek için bir nedeni yoktur - yenidoğanlarda beyin omurilik sıvısı miktarı oldukça normal fizyolojik nedenlerle artabilir. Bu nedenle bebeğin durumunu dinamik olarak izlemek önemlidir.

Nörosonografinin kendisi, "beyin damlacıkları" teşhisi için bir sebep olamaz. Ciddi görme bozuklukları varsa, bilgisayarlı tomografi veya MRG gösterilecektir. Yenidoğanlar böyle tanı yöntemleri derin uykuda uyku ilacı (anestezi) durumunda gerçekleştirilir.

Teşhis doğrulanırsa, mantıklı bir ebeveynin tahminler hakkında makul bir sorusu vardır - bir sonraki bebeğe ne olacak? Hidrosefali'yi öngörmenin nankör olduğu kabul edildiğinden hiçbir doktor bu soruyu cevaplayamaz.

Işık açık damlacık genellikle zamanla keşfedilmesi ve uygun şekilde muamele edilmesi koşuluyla sonuç vermez. Kapalı tıkayıcı tip bir damlalık ile bebeğin sağlığı ve gelişimi için sonuçları neredeyse kaçınılmazdır.

Konjenital dropsy formları edinilenlerden daha hızlı tedavi edilir. Ciddi derin oturmuş hastalık biçimleri genellikle moroniteye, zihinsel bozukluklara ve gelişimsel gecikmelere neden olur. Şiddetli hidrosefali geçmişine karşı, serebral palsi ve epilepsi gelişebilir.

Ana resmi tedavi yöntemi cerrahidir. Ancak oldukça sık, hafif damlacık formları ile doktorlar reçete ve muhafazakar tedavi uygular. Sıvının vücuttan uzaklaştırılmasına katkıda bulunan diüretiklere dayanır. İlaçlara ek olarak, bazı yabani ilaçlar, örneğin İsveç kirazı yaprağı önerilebilir.

En sık tedavi rejimlerinde "gibi ilaçlar vardiakarb"Ve" Asparkam "," Mannitol "ve potasyum müstahzarları. Bebek jimnastiği, masaj, bazen fizyoterapi. Olumlu değişiklikler 3-4 ay içinde gerçekleşmezse yeniden inceleme, önemli bir etkinin olmadığını gösterir, bir ameliyat yapılması tavsiye edilir.

Çoğu zaman bypass. Müdahalenin bir parçası olarak, kafatasının üçlenmesi yapılır ve beyin ventrikülüne yerleştirilmiş bir silikon şant ile fazladan sıvı dışarı atılır. İkinci uç, çocuğun derisinin altına bir tüp koyarak, karın boşluğuna getirilir.

Şant uygulaması oldukça tehlikelidir, vakaların% 50-60'ında komplikasyonlar ortaya çıkar. Şant değiştirilmeli, çocuk tekrar ciddi bir cerrahi müdahaleden geçirilmelidir. Alternatif drenaj işlemleri sorunu çözmez, çünkü tek bir pompalamadan sonra sıvı tekrar tekrar birikebilir.

Endoskopik operasyonlar çok popüler. Modern kliniklerde ve tıp merkezlerinde, şant bebeğe bu şekilde kuruluyor.

Ameliyattan sonra, çocuk yaşam için bir nörolog için dispanserde.

Tanınmış çocuk doktoru Yevgeny Komarovsky, tanı konduğunda kanıtlanıp gerekçelendirildiğinde, ebeveynlerin kendilerini ellerinde tutmaları önemlidir. Öngörülen tedaviye makul ve sakin davranma başarının anahtarıdır. Uygulamada, işler istediğimiz şekilde olmayabilir. Alarmlı ve çaresiz ebeveynler genellikle, ameliyat olmadan boyun ve kafatasındaki kemikleri düzeltebileceklerini garanti eden osteopatları aramaya başlar, böylece sıvının çıkışı normale döner.

Bir yaşın altındaki çocuklarda hidrosefali sendromu hakkında, belirtileri, tanı ve prognozu, bir sonraki videoya bakın.